 | به مسیرهای دور | عادت می‌کنم روجا چمنکار | همیشه دری باز به دربه‌دری بودم |  |
ورود
پنجره‌ی اتاق‌خواب را بسته بودیم تا صدای نفس‌نفس پیوسته و ناله‌های خوش هماغوشی بیرون نرود. بعد، تا ملكتاج پنجره را بازکرد، اتاق پر شد از بو‌ی محبوبه‌های شب كه بی صبرانه پشت شیشه منتظر بود تا اجازه‌ی ورود پیدا کند.
شهرام رحیمیان | دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد
(اتاق، اجازه، بسته، بو، بیرون، خوش، شب، شیشه، صبر، صدا، محبوبه، منتظر، ناله، نفس، ورود، پشت، پنجره، پیدا، پیوسته)
(اتاق، اجازه، بسته، بو، بیرون، خوش، شب، شیشه، صبر، صدا، محبوبه، منتظر، ناله، نفس، ورود، پشت، پنجره، پیدا، پیوسته)
وگرنه این جهان | ورودی ندارد | که تو از سقف آویزان شدهای | و هی فریاد میزنی خروج!