 | همه‌ی بدبختی‌ها را در جعبه‌ای به نام امید پر کرده‌اند. اگر همه چیز سرِ جایش بود، چه نیازی به امید بود. امید اولین داشته‌ی آدم‌ها بود در هجرتشان به زمین. چیزی می‌لنگد وقتی امیدوار زندگی می‌کنیم. سعید منافی | پیر مرگ |  |
تصویر، لحظه‌هایی که مجموع می‌شوند، آغاز و امتدادِ گفتگویی بی‌واسطه با چشم‌ها... تصویر، حکِ نقشی بر ذهن که مستقل از کلام، حیاتِ پویای خود را می‌جوید و می‌رود تا ماورایِ احساس، و حتی شاید تا دگرگونیِ هولناکِ مفاهیم...
پرسه |
